Στο άγνωστο με, βάρκα τον διορισμό !

Την ώρα που ο λαός ψυχορραγεί, την ώρα που νέοι άνθρωποι πορεύονται με συνοδοιπόρο την απαισιοδοξία και τον φόβο για το μέλλον, κάποιοι έχουν το θράσος να βγαίνουν στα κανάλια και να μιλάνε για τον δήθεν ιδρώτα τους, κατόπιν του αγώνα που δίνουν για την εθνική, οικονομική και νομισματική σωτηρία.

Φταις λαέ, φταις γιατί όταν ήθελες να διορίσεις το παιδάκι, το ανιψάκι και το ξαδελφάκι σου σε μια θεσούλα, έτρεχες και τους παρακάλαγες κάνοντας τους μάγκες. Φταις γιατί γέμιζες τις πλατείες σε κάθε κομματική ομιλία, φταις γιατί και πάλι θα τις γεμίσεις αφού μυαλό δεν έβαλες και ούτε πρόκειται να βάλεις.

Ότι και να λέμε, πλέον έχουν το μαχαίρι, έχουν και το πεπόνι. Με τον φόβο της πείνας και της κακουχίας μας κρατάνε στο χέρι. Κι εμείς, εμείς τι κάνουμε, καθόμαστε πάνω στον φόβο μας και τον κλωσάμε περιμένοντας να εκκολάψει την ελπίδα για το αύριο.

Για ένα είμαι σίγουρος. Το πολιτικό σκηνικό δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει, οι ίδιοι και οι ίδιοι θα μας κυβερνάνε απλά αλλάζοντας προσωπεία και διάλεκτο προσέγγισης. Με λίγα λόγια, κάποιοι έχουν ακόμα την υποχρέωση του διορισμού τους και κάποιοι άλλοι το όραμα αυτού.